L’Anse aux Meadows

L'Anse aux Meadows, z fr. L'Anse-aux-Méduses (Zatoka Meduz) – stanowisko archeologiczne znajdujące się na północnym krańcu Nowej Fundlandii w Kanadzie, gdzie w 1960 roku norweski podróżnik, dr Helge Ingstad i jego żona, archeolog Anne Stine Ingstad odnaleźli pozostałości osady wikingów. Potwierdziła się tym samym teoria, iż wikingowie docierali do północno-wschodnich wybrzeży Ameryki na długo przed wyprawą Krzysztofa Kolumba.W 1978 roku UNESCO wpisało osadę na listę światowego dziedzictwa ludzkości.NazwaMiejsce znane obecnie jako L'Anse aux Meadows, na francuskich mapach żeglarskich z 1862 roku nosi nazwę Anse a` la Médée. Określenie to odwołuje się prawdopodobnie do statku, któremu nadano nazwę Medea, po postaci z greckiej mitologii. W owym czasie była to częsta nazwa nadawana dalekomorskim okrętom. Zatoka, nad którą znajduje się osada do dziś jest określana jako Médée Bay.Nie jest natomiast jasne skąd wzięła się nazwa samej osady. Jedna z wersji mówi, że jest to zangielszczone przez brytyjskich osadników określenie „Anse a` la Médée”. Inne wytłumaczenie jest takie, że L'Anse aux Meadows to przeinaczona nazwa „L'Anse aux Méduses” (zatoka meduz). Słowo „Méduses” mogło zostać zastąpione angielskim „Meadows” (łąki), ponieważ w okolicy znajduje się wiele łąk.OdkryciePrzed odkryciem osady w 1960 roku, panowało przekonanie, że wspomniana w nordyckich sagach Winlandia (czyli kraina winorośli), musiała znajdować się w rejonie, w którym rosły dzikie winogrona. Na tej podstawie powstała hipoteza, że mógł to być obszar północnego wybrzeża Massachusetts, gdyż to najdalej na północ wysunięte miejsce, w którym ono rośnie. Jednakże Helge Ingstad podważył tę teorię, sugerując, że nazwa „Winlandia” prawdopodobnie oznacza „krainę łąk” i może znajdować się na półwyspie. Swoje spekulacje oparł na przypuszczeniu, że wikingowie, którzy ją zakładali musieli wybrać jakieś dogodne dla siebie miejsce, a obszary położone wzdłuż amerykańskiego wybrzeża nie były dla nich odpowiednie.